Cun quali modu de arti prus studiadu
Benit a lusci, cresci, pustis donat
A su mundu tesoru inestimadu
Su brem’e seda; quali s’arti opponat
Remediu a is malis suus, e prelibadu
Zibu cultivit, a cantai mi spronat
S’amori patriu, chi mi fait andai
Finzas un impossibili a tentai.
O graziosas ninfas, chi teneis
Tali bremi in custodia de su celu!
Si innoi in Sardigna propagai d’oleis
Quali in aterus logus, cuddu zelu,
Chi os inflammat, infondi mi depeis,
Pochì a Sardigna imoi is prezettus svelu
In lingua patria, chi cun dotta manu
Dat Franzesu, Latinu, ed Italianu.
Ma poita invocu ninfas, si discaru
A is damas Sardas no esti zertamenti
De protegiri cantu innoi declaru?
Connoscint’issas tottus plenamenti,
Chi tali bremi da tesoru raru
De podi desfruttai sa Sarda genti:
Scinti, e hanti liggiu cun is proprius ogus,
Su tesoru, chi dat a aterus logus.